Definitie van het concurrentiebeding De Wet handelsagentuur geeft zelf geen definitie van een concurrentiebeding. Art. 20 van de richtlijn handelsagentuur 86/653/EEG geeft een aanzet tot omlijning van
Principe van concurrentievrijheid Concurrentievrijheid blijft één van de steunpilaren van het ondernemingsrecht. Eerder bespraken wij reeds de gevolgen hiervan voor de bescherming van cliënteel. Het Decreet
Bescherming van cliënteel De bescherming van cliënteel is en blijft een heikel punt. Een onderneming wenst vanzelfsprekend haar cliënteel zo lang mogelijk te binden. Langs
De afwerving van cliënteel is onrechtmatig als de volgende begeleidende omstandigheden bewezen zijn: misbruik van de klantenlijsten door een voormalige werknemer, het zich uitgeven door de voormalige werknemer als nog steeds in dienst zijnde, het zich uitgeven als een onderaannemer van de voormalige werknemer.
In casu zijn We prima facie beoordeeld van mening dat het geenszins zeker is dat het niet-concurrentiebeding opgenomen in de overnameovereenkomst, door de bodemrechter als geldig zal worden gezien. Immers is er niet alleen de vraag of een niet-concurrentiebeding over acht jaar niet overdreven is en wel de toets aan het principe van de vrijheid van handel, ingeschreven in artikel 7 van het decreet d’Allarde van 2-17 maart 1791, kan doorstaan. Maar bovendien blijft de vraag of het beding wel te rijmen valt met de bepaling van artikel 65 §2 alinea 4, 3° of artikel 65 §8 AOW 3 juli 1978 waar het niet-concurrentiebeding 12 maanden overstijgt terwijl bovendien de werkgever hier de arbeidsovereenkomst, anders dan om dringende redenen, heeft beëindigd.
Nu de rechten van hier onvoldoende onzeker zijn om een dermate zware sanctie als het verbod om een concurrerende activiteit op te starten te verantwoorden.
Exclusiviteit en concurrentie Exclusiviteitsclausules zijn schering en inslag geworden. Door de verregaande juridisering proberen partijen bij de onderhandeling van een overeenkomst hun positie optimaal te benutten.
Een concurrentiebeding moet beperkt zijn in de tijd, in de ruimte en met betrekking tot de bedoelde activiteiten. Indien er beperkingen zijn, moeten deze redelijk zijn en niet strekken tot het ontzeggen van een economische operator om nog een activiteit uit te oefenen, wat strijdig zou zijn met artikel 2 van het decreet d’Allarde.
De mededeling 2005/C56/03 is weliswaar niet rechtstreeks toepasselijk in het Belgisch recht, maar vermeldt beginselen, waarop de Belgische rechter zich kan inspireren, ook al is uitsluitend het Belgische recht van toepassing. Deze beginselen voorzien ook een drievoudige beperking in tijd, ruimte en activiteiten.
Echter, indien de gedeeltelijke vernietiging van een dergelijk beding mogelijk is, kan de rechter de nietigheid ervan beperken tot het gedeelte dat strijdig is met de openbare orde, voor zover het behoud van het gedeeltelijk vernietigde beding beantwoordt aan de bedoeling van de partijen.
Krachtens artikel 7 van het Decreet d’Allarde van 2-17 maart 1791 staat het eenieder vrij om naar goeddunken elke handel te drijven of elk beroep, bedrijf of ambacht uit te oefenen. Deze bepaling is van openbare orde en elk beding dat in dat kader een onredelijke beperking van de concurrentie oplegt is nietig. Een niet-concurrentiebeding van zeventien jaar is “bijzonder lang” en strijdig met de vrijheid van handel en nijverheid.
De rechter kan indien een partiële nietigheid mogelijk is, de nietigheid beperken tot het met deze bepaling strijdig gedeelte van de overeenkomst of beding op voorwaarde dat het voortbestaan van de gedeeltelijk vernietigde overeenkomst of beding beantwoordt aan de partijbedoeling.
Decreet d’Allarde en de Franse revolutie Het Decreet d’Allarde stamt van de Franse revolutionaire periode en volgde vrij kort op de “Déclaration des droits de l’homme et
Arbeidsovereenkomstenwet niet van toepassing bij andere overeenkomsten De wettelijke beperkingen omtrent het niet-concurrentiebeding bij werknemers (en in het bijzonder handelsvertegenwoordigers) zijn vrij goed bekend. Het
Copyright © 2018 Alto Advocaten
