Wanneer een verkoop van een andermans zaak mede tot stand is gekomen door de fout van de instrumenterende notaris, dan is deze notaris mede aansprakelijk voor de schade die de koper ten gevolge van de vernietiging van de koop heeft geleden.
De notaris begaat een beroepsfout wanneer hij een akte van verkoop verlijdt, zonder na te gaan om dit goed met een hypotheek was bezwaard.
Uit het enkele feit dat de koopprijs betaald was voor het verlijden van de authentieke akte, kan afgeleid worden dat er geen oorzakelijk verband bestaat tussen de schade die de koper hierdoor leidt, en de beroepsfout van de notaris die niet heeft gecontroleerd of er een hypotheek rustte op datzelfde g
De rechter die vaststelt, enerzijds, dat door de voorranghebbende bestuurder niet wordt aangetoond dat zijn voertuig zichtbaar was op het ogenblik dat de voorrangplichtige zijn voertuig in beweging bracht, anderzijds, dat laatstgenoemde onmiddellijk bij het zien naderen van de voorranghebbende bestuurder zijn maneuver heeft gestaakt, zonder evenwel de gehele rijbaan te versperren zodanig dat laatstgenoemde hem had kunnen voorbijrijden of tijdig had kunnen stoppen had hij niet met een overdreven snelheid gereden, heeft uit die vaststellingen kunnen afleiden dat de voorrangplichtige bestuurder door het rijgedrag van de voorranghebbende in zijn redelijke verwachtingen werd bedrogen, en heeft wettig, zij het impliciet, kunnen beslissen dat de voorrangplichtige voor een niet te voorziene hindernis is komen te staan of het slachtoffer is geweest van een onoverkomelijke dwaling zodat hem geen enkele schuld treft.
Het volstaat niet dat de bestuurder een visitekaartje afgeeft met zijn gegevens daarop, alsook zijn identiteit en nummerplaats opgeeft. Wanneer de bestuurder vervolgens niet ter plaatse blijft om dienstige vaststellingen te laten plaatsvinden, pleegt vluchtmisdrijf.
De benadeelde is een geestesstoornis in het statuut van verlengde minderjarigheid.
Het Hof van Beroep stelde dat ondanks de geestesstoornis zij in staat was de genegenheid van haar vader te ervaren, maar niet om een verband tussen het verlies van deze affectie en een daartoe toegekende schadevergoeding. Het Hof kende 1 frank schadevergoeding toe wegens het ontbreken van het nodige besef waardoor de schadevergoeding de reële betekenis werd ontnomen.
Dit arrest werd verbroken door het Hof van Cassatie dat oordeelde dat een schadevergoeding niet onderworpen is aan de voorwaarde dat de getroffene in staat is te beseffen dat het toegekende bedrag dient ter vergoeding van de schade.
De wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer (“Wegverkeerswet”) vermeldt niet dat verzachtende omstandigheden van toepassing zijn op de straffen die bepaald zijn voor de in deze wet bestrafte misdrijven. Het gaat o.a. om het weigeren van een bloedproef en vluchtmisdrijf.
Het voor vluchtmisdrijf vereist opzet is aanwezig wanneer een bestuurder de plaats van het ongeval verlaat en pas 13 uur later de politie verwittigt. Dit is ook het geval wanneer op het uur en plaats waar het ongeval plaatsvond niemand zich bevond en waar niemand bereikbaar was.
De rechter kan dan wettig oordelen dat de bestuurder zich aan dienstige vaststellingen onttrok door pas ’s anderendaags de politie te verwittigen, wanneer door zijn garagist is gemeld dat de politie op de hoogte is.
Een concurrentiebeding moet beperkt zijn in de tijd, in de ruimte en met betrekking tot de bedoelde activiteiten. Indien er beperkingen zijn, moeten deze redelijk zijn en niet strekken tot het ontzeggen van een economische operator om nog een activiteit uit te oefenen, wat strijdig zou zijn met artikel 2 van het decreet d’Allarde.
De mededeling 2005/C56/03 is weliswaar niet rechtstreeks toepasselijk in het Belgisch recht, maar vermeldt beginselen, waarop de Belgische rechter zich kan inspireren, ook al is uitsluitend het Belgische recht van toepassing. Deze beginselen voorzien ook een drievoudige beperking in tijd, ruimte en activiteiten.
Echter, indien de gedeeltelijke vernietiging van een dergelijk beding mogelijk is, kan de rechter de nietigheid ervan beperken tot het gedeelte dat strijdig is met de openbare orde, voor zover het behoud van het gedeeltelijk vernietigde beding beantwoordt aan de bedoeling van de partijen.
Krachtens artikel 7 van het Decreet d’Allarde van 2-17 maart 1791 staat het eenieder vrij om naar goeddunken elke handel te drijven of elk beroep, bedrijf of ambacht uit te oefenen. Deze bepaling is van openbare orde en elk beding dat in dat kader een onredelijke beperking van de concurrentie oplegt is nietig. Een niet-concurrentiebeding van zeventien jaar is “bijzonder lang” en strijdig met de vrijheid van handel en nijverheid.
De rechter kan indien een partiële nietigheid mogelijk is, de nietigheid beperken tot het met deze bepaling strijdig gedeelte van de overeenkomst of beding op voorwaarde dat het voortbestaan van de gedeeltelijk vernietigde overeenkomst of beding beantwoordt aan de partijbedoeling.
Een geschrift waarop de handtekening met carbonpapier is aangebracht, kan niet als een origineel worden beschouwd, in de zin van art. 1325 B.W.
Schending van art. 1325 B.W. omdat de akte niet in zoveel originelen is opgemaakt als er partijen zijn die een onderscheiden belang hebben, brengt nietigheid mede van de akte, ongeacht welke partij het origineel en welke partij het afschrift bezit.
De regel volgens welke hij die een wederkerige overeenkomst heeft uitgevoerd, niet meer de nietigheid vande akte, waarin ze is vastgesteld,kan aanvoeren, met toepassing van art. 1325 B.W., wordt door de rechter niet miskend, wanneer hij oordeelt dat het ontbreken van bezwaar vanwege de partij die zich op de nietigheid beroept, niet betekent dat de overeenkomst is uitgevoerd .
Copyright © 2018 Alto Advocaten
