Nr. P.09.1567.F
G. S.,
beklaagde,
eiser,
mr. Joël Baudoin, advocaat bij de balie te Neufchâteau.
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de correctionele rechtbank te Namen van 15 september 2009.
De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, vier middelen aan.
Raadsheer Pierre Cornelis heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Raymond Loop heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Vierde middel
De eiser voert aan dat de appelrechters hem niet wettig hebben kunnen veroordelen wegens de telastlegging rijden in een bebouwde kom aan een gemeten snelheid van 104 km/uur, of 98 km/uur na correctie, ofschoon die snelheid werd vastgesteld door een automatisch werkend controletoestel waarvan zij aannemen dat het aangegeven meetresultaat geen bewijskracht had.
Krachtens artikel 62, tweede lid, van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, hebben de vaststellingen gesteund op materiële bewijsmiddelen die door bemande automatisch werkende toestellen worden opgeleverd, bewijskracht zolang het tegendeel niet is bewezen, wanneer het gaat om overtredingen van deze wet en haar uitvoeringsbesluiten. Krachtens het vierde lid van dat artikel veronderstelt die bewijskracht dat het toestel is goedgekeurd overeenkomstig de bepalingen die, op het ogenblik van de feiten, zijn vastgesteld bij koninklijk besluit van 11 oktober 1997 betreffende de goedkeuring en homologatie van de automatisch werkende toestellen gebruikt om toezicht te houden op de naleving van de voormelde wet en haar uitvoeringsbesluiten.
Daaruit volgt dat het meetresultaat van een niet-reglementair toestel geen bewijswaarde heeft.
Nadat de appelrechters hebben vermeld dat het proces-verbaal houdende de vaststelling van de overtreding geen melding maakte van het serienummer van het gebruikte toestel, de goedkeuring van het model en de opleiding van de betrokken ambtenaar, oordelen zij dat de gegevens die door dat toestel worden opgeleverd bewijskracht missen en slechts de waarde hebben van een gewone inlichting.
De appelrechters beslissen evenwel om voor de snelheidsmeting het resultaat aan te nemen van het automatisch werkende toestel en kennen aldus aan de gebruikte methode een bewijskracht toe die de wet, volgens henzelf, er niet aan toekende.
De appelrechters verklaren de voormelde telastlegging bijgevolg niet naar recht bewezen.
Het middel is gegrond.
Dictum
Het Hof,
Vernietigt het bestreden vonnis.
Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde vonnis.
Laat de kosten ten laste van de Staat.
Verwijst de zaak naar de correctionele rechtbank te Dinant, rechtszitting houdende in hoger beroep.
Aldus geoordeeld door het Hof van Cassatie, tweede kamer, te Brussel, door afdelingsvoorzitter ridder Jean de Codt, afdelingsvoorzitter Frédéric Close, de raadsheren Benoît Dejemeppe, Pierre Cornelis en Alain Simon, en in openbare terechtzitting van 22 december 2010 uitgesproken door afdelingsvoorzitter ridder Jean de Codt, in aanwezigheid van advocaat-generaal Raymond Loop, met bijstand van griffier Tatiana Fenaux.
Vertaling opgemaakt onder toezicht van raadsheer Koen Mestdagh en overgeschreven met assistentie van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky.
De afgevaardigd griffier, De raadsheer,
