In de huidige stand van wetenschap en techniek wordt aangenomen dat er bij welke sterilisatietechniek ook steeds, zij het uiterst miniem, een risico op zwangerschap blijft bestaan. In die omstandigheden heeft de gynaecoloog geen resultaatsverbintenis aangegaan.
De gynaecoloog dient te bewijzen dat hij het echtpaar volledig en juist heeft geïnformeerd en meer precies dat er steeds een, zelfs maar minieme, kans bestond op zwangerschap. Hij kan zich daartoe niet beroepen op het feit dat hij een brochure heeft meegegeven, nu in deze brochure de sterilisatie als definitief wordt voorgesteld.
Door zijn fout heeft de gynaecoloog aan het echtpaar de kans ontnomen de nodige maatregelen te nemen ter voorkoming van een mogelijke zwangerschap. Het oorzakelijk verband tussen deze fout en de schade is daardoor bewezen.
Van morele schade is geen sprake omdat dit erop kan wijzen dat het kind als een last wordt beschouwd. Het vorderen van materiële schade heeft echter geenszins deze betekenis. Ouders zijn gerechtigd op de vergoeding van materiële schade die het gevolg is van zwangerschap, geboorte en opvoeding. Ook de medische kosten en de ongemakken verbonden aan de mislukte sterilisatie moeten worden vergoed.