Voorafgaand aan de eigenlijke verkoopovereenkomst, worden vaak eerst nog andere documenten ondertekend en dit opdat één of beide partijen reeds min of meer gebonden zouden zijn.
Een bod doen?
Afhankelijk van de formulering van dergelijke documenten, is er sprake van een ware voorovereenkomst die beide partijen bindt, dan wel van een éénzijdige rechtshandeling waardoor slechts één partij gehouden is. De (juridisch correcte) formulering van dergelijke documenten is cruciaal in het kader van de juridische kwalificatie van het document en de daarmee gepaard gaande (rechts)gevolgen, zoals de afdwingbaarheid ervan en de fiscale implicaties.
Hetgeen in de volksmond “een bod doen” genoemd wordt, is juridisch vaak veel complexer.
Koopbelofte of aanbod
Maar al te vaak botsen wij in de praktijk op documenten – al dan niet door deskundigen opgesteld – die de titel “aanbod”, “(aan)koopbelofte” of “optieovereenkomst” dragen, terwijl de uiteindelijke inhoud van het document onafdoende is om hetzij van een aanbod, dan wel van een (ver)koopbelofte te kunnen spreken, hetgeen vaak leidt tot een zware ontgoocheling in hoofde van (één der) partijen.
Het aanbod is een voorstel dat uitgaat van de koper om tegen een bepaalde prijs te kopen of van de verkoper om tegen een bepaalde prijs te verkopen. Wanneer een (tegen)aanbod van de koper komt, spreken we over “een bod doen”.
De koopbelofte is een techniek die vaak toegepast wordt om hetzij de koper, hetzij de verkoper te binden, zonder dat onmiddellijk een koop tot stand komt.
