Handelshuur
Handelshuur is de huur van een onroerende goed (of gedeelte van een onroerend goed) die hoofdzakelijk bestemd is om gebruikt te worden voor de uitoefening van kleinhandel of een ambachtelijk beroep met rechtstreeks contact met het publiek.
Wetgevend kader – dwingend karakter
De Handelshuurwet is niet van openbare orde. De bepalingen die in de Handelshuurwet vervat liggen, hebben een dwingend karakter, hetgeen impliceert dat indien de partijen bij de handelshuurovereenkomst afwijken van bepalingen van dwingend recht, deze afwijkende bepalingen relatief nietig zijn.
Toepassingsgebied
1. Overeenkomsten die onder de handelshuurwet vallen
Artikel 1 Handelshuurwet voorziet vijf cumulatieve voorwaarden waaraan een huurovereenkomst moet voldoen alvorens onder het toepassingsgebied van de Wet te vallen, namelijk:
- Het moet gaan om een huurovereenkomst;
- dewelke betrekking heeft op onroerende goederen of minstens gedeelten van onroerende goederen;
- die gebruikt worden voor de uitoefening van kleinhandel of voor het bedrijf van een ambachtsman die rechtstreeks in contact staat met het publiek;
Kleinhandel: hiermee wordt de handel bedoeld waarbij de handelaar zijn waar rechtstreeks aan het publiek afzet.
Ambachtsman: het gaat om een zelfstandig vakman die een beroep uitoefent waarbij handenarbeid te pas komt, evenals technische vaardigheid.
- Het onroerend goed moet in hoofdzaak daartoe bestemd zijn;
Hoofdzakelijke bestemming: dit houdt in dat de huurder hetzij van de kleinhandel, hetzij van het ambacht zijn hoofdberoep maakt en dat zulks de voornaamste bestemming is van het onroerend goed.
Het is niet vereist dat de kleinhandel de uitsluitende beroepsactiviteit van de huurder inhoudt, maar deze activiteit moet wel de belangrijkste zijn.
Het moet daarbij ook gaan om een daadwerkelijke uitoefening. Loutere intenties zijn onafdoende.
- Voormelde bestemming moet stilzwijgend of uitdrukkelijk aangegeven worden bij het sluiten van de overeenkomst, ofwel in de loop ervan uitdrukkelijk worden aanvaard.
Opmerking: de handelshuurder kan de verhuurder niet dwingen om in de loop van de overeenkomst de bestemming te wijzigen.
Dit impliceert dan ook dat een huurder die in de loop van de huurovereenkomst zonder akkoord van de verhuurder in het onroerend goed een handelsbedrijvigheid begint, zich niet zal kunnen beroepen op de bescherming van de Handelshuurwet.
Integendeel, deze huurder riskeert bovendien dat de verhuurder de ontbinding van de huurovereenkomst vordert wegens het niet respecteren van de overeengekomen bestemming van het onroerend goed.
2. Overeenkomsten die niet onder de handelshuurwet vallen
Artikel 2 Handelshuurwet geeft een opsomming van 5 soorten huurovereenkomsten die niet onder de toepassing van de Handelshuurwet vallen.
Meer bepaald gaat het om:
- Een huur die normaliter wordt toegestaan voor minder dan één jaar,
- Een verhuring van goederen die vrijgesteld zijn van voorheffing;
- Een huur die werd toegestaan door een voorlopig bewindvoerder;
- Een huur die betrekking heeft op goederen met een beperkt kadastraal inkomen;
- Een huur betreffende goederen die te algemenen nutte onteigend of verkregen werden.
