De geneesheer-chirurg blijft in alle omstandigheden de coördinator van het geheel der handelingen die tot gemeenschappelijk doel hebben, de zieke chirurgisch te behandelen.
De chirurg schiet op specifieke wijze te kort in zijn toezichtsopdracht door de mogelijkheid van een postoperatoir risico en het zich gebeurlijk voordoen daarvan, van de hand te wijzen.
De chirurg die niet alle middelen aanwendt om hem toe te laten een diagnose te stellen over de infectie en deze tijdig te lijf te gaan, begaat een fout.
De oorzakelijke daadkracht van een fout wordt niet uitgesloten door het feit dat deze fout alléén de schade niet zou vermogen te verwekken.
De fouten die bestaan in een nalaten, het is te zeggen in het feit van niet de specifieke houding aan te nemen die door de omstandigheden wordt opgedrongen (voorzorgs – controle – en veiligheidsmaatregelen), vervoegen de oorzakelijke daadkracht ten aanzien van de schade, wanneer er zich specifieke handelingen opdrongen die het ontstaan van de schade hadden kunnen voorkomen of die de schadelijke gang van zaken hadden kunnen doen wenden.