2009/AR/575
In de zaak van:CHICKEN MASTERS OF BELGIUM N.V., met maatschappelijke zetel te 9800 DEINZE, Kortrijksesteenweg 244, ingeschreven met KBO-nummer 0466.059.462, appellante,
tegen:
PREMIER CATERING SUPPLIES LTD, vennootschap naar het recht van het Verenigd Koninkrijk, met vennootschapszetel gevestigd te NEWPORT (Gwent), Industrial Estate, NP19 7AY Crawford Street, (VERENIGD KONINKRIJK – WALES), geïntimeerde, niet verschenen noch vertegenwoordigd,
velt het hof het volgend arrest:
Appellante werd gehoord ter openbare terechtzitting in haar middelen, alsook werden haar stukken ingezien. Geïntimeerde is niet verschenen. Appellante vordert arrest bij verstek.
1.Bij verzoekschrift, neergelegd op 6 maart 2009, heeft appellante hoger beroep ingesteld tegen het vonnis van 14 november 2008 bij verstek gewezen door de 1ste kamer van de rechtbank van koophandel te Gent (A/08/03729). Een exploot van betekening ligt niet voor.
Feiten en procedure in eerste aanleg
2.Bij dagvaarding, betekend op 25 september 2008, vorderde de NV CHICKEN MASTERS OF BELGIUM (hierna: “appellante”) betaling lastens PREMIER CATERING SUPPLIES Ltd., vennootschap naar het recht van het Verenigd Koninkrijk (hierna: “geïntimeerde”), uit hoofde van een onbetaalde factuur, van 7.257,25 EUR in hoofdsom, méér 870,87 EUR (12% schadebeding), méér 9% conventionele rente vanaf 22 juni 2008, méér de gerechtelijke rente, méér de gedingkosten. Subsidiair vorderde ze de wettelijke verwijlrente en 10% schadebeding.
Bij het verstekvonnis a quo van 14 november 2008 verklaarde de eerste rechter zich zonder rechtsmacht om over het geschil te oordelen.
Procedure in hoger beroep
3. Het hoger beroep werd ingesteld door de oorspronkelijke eiseres. Appellante stelt dat de eerste rechter op basis van het forumbeding in haar factuurvoorwaarden wel rechtsmacht had en bevoegd was om te oordelen. Ze vraagt vernietiging van het vonnis a quo en toekenning van haar oorspronkelijke vordering.
Beoordeling
4.Ten onrechte beroept appellante zich op haar factuurvoorwaarden (art. 8 – stuk 3 appellante), waarin de territoriale bevoegdheid van de rechtbank van koophandel te Gent wordt bedongen.
Art. 23 EEX geeft rechtsmacht aan het gerecht van een verdragsluitende staat dat de partijen hebben aangewezen voor de kennisname van geschillen die naar aanleiding van een bepaalde rechtsbetrekking zijn ontstaan of zullen ontstaan.
Dit impliceert een overeenkomst tussen partijen inzake de bevoegde rechter, die moet worden aangetoond. Dit akkoord moet – in het kader van de internationale handel – blijken uit een geschrift of uit vorige handelsrelaties tussen dezelfde partijen. Appellante bewijst niet in het minst dat geïntimeerde zich akkoord heeft verklaard met het forumbeding uit haar factuurvoorwaarden, zodat zij zich niet kan beroepen op art. 23 EEX.
Volgens art. 5.1 EEX is inzake de verkoop van roerende lichamelijke zaken, het gerecht bevoegd van de plaats in een lidstaat waar de zaken volgens de overeenkomst werden geleverd of geleverd hadden moeten worden. In casu gebeurde de levering in Newport, Groot-Brittannië (zie vrachtbrief in bijlage bij F.218044 van 23 mei 2008 – stuk 2 appellante).
Het Hof kan derhalve enkel vaststellen dat de eerste rechter zich terecht zonder rechtsmacht heeft verklaard om over het geschil te oordelen. Het hoger beroep is ongegrond.
OM DEZE REDENEN, HET HOF, Rechtdoende op tegenspraak.
Gelet op art. 24 van de wet van 15 juni 1935 op het taalgebruik in gerechtszaken.
Verklaart het hoger beroep ontvankelijk, doch ongegrond.
Bevestigt het bestreden verstekvonnis. Veroordeelt appellante tot de gedingkosten van het hoger beroep, in hoofde van geïntimeerde niet begroot.
Aldus gewezen en uitgesproken in openbare terechtzitting van het Hof van beroep te Gent, kamer zeven bis, op 8 juni tweeduizend en negen.
Aanwezig: dhr. Frank Deschoolmeester, raadsheer, wnd. kamervoorzitter; dhr. Yves Henderickx, griffier.
